دانشمندان سیناپس پنهان در مغز موشها کشف کردند
تاریخ انتشار: ۱۴ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۵۹۳۵۵۴۲
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از پایگاه خبری سایِنس اَلِرت (Science Alert)، تحقیقات جدید یک تیم پژوهشی نشان میدهد که نوعی سیناپس ناشناخته در زائدههای عجیب مومانندی که روی سطوح نورونها در سلول مغز وجود دارد، پنهان شده است.
مطالعه روی موشها نشان میدهد که ساختارهایی که مژک اولیه نامیده میشوند در سیگنالدادن عصبی نقش دارند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
شاید این کشف به دانشمندان کمک کند که نقش این ساختارهای مرموز را در سلولهای دیگر نیز کشف کنند و برای فهم بهتر عملکرد پیچیده مغز به ما کمک کند.
دکتر دیوید کلَفَم (David Clapham) از مؤسسه پزشکی هوارد هیوز در آمریکا اظهار داشت: این سیناپس ویژه راهی برای تغییر بخشی است که در هسته رونویسی یا ساخته میشود و همه برنامهها را تغییر میدهد. این مانند یک سکوی جدید روی سلول است که امکان دسترسی سریع به تغییرات کروماتین را فراهم میکند و بسیار اهمیت دارد؛ زیرا کروماتین بسیاری از جنبههای سلول را تغییر میدهد.
مژکهای اولیه تقریباً از همه سلولهای پستانداران بیرون زدهاند. نقشهای برخی از آنها کاملاً مشخص است، مانند آنهایی که به حرکت موکوس (ماده مخاطی) در ریههای انسان کمک میکنند؛ اما از عملکرد آنان در بسیاری از سلولها شناخت کمی وجود دارد.
محققان هم روی موشهای بالغ زنده و هم نمونههای ثابت مغز مطالعه کردند. آنها از روش پرتویونی متمرکز میکروسکوپ الکترونی برای مطالعه نورونها با وضوح بالا استفاده و مشخص کردند که مژکها میتوانند یک سیناپس، ساختاری که به نورونها اجازه میدهد سیگنالها را بین سلولها مبادله کنند با آکسونهای عصبی تشکیل دهند.
پس از کسب دانش بیشتر درباره مژکهای عصبی، این تیم پژوهشی قصد دارد نقش مژکهای اولیه را در سایر اندامها بررسی کند. درک دقیق تر از نحوه عملکرد بدن منجر به نتایج خوبی میشود؛ به طور مثال ممکن است منجر به ساخت داروهای مفیدتر شود.
برچسبها تولید دارو پژوهش مغز ایالات متحده آمریکامنبع: ایرنا
کلیدواژه: تولید دارو پژوهش مغز ایالات متحده آمریکا تولید دارو پژوهش مغز ایالات متحده آمریکا سلول ها مژک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۹۳۵۵۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حقایق پنهان درباره ماه
ماه یکی از سیارههای نزدیک به کره زمین میباشد که این کره دارای قطر حدودی ۳۵۰۰ کیلومتری میباشد و شبها با انعکاس نور خورشید به سطح کره زمین، منجر به روشنایی این کره میشود. با این حال کره ماه دارای حقایق پنهان و بسیار جالبی است که بی شک شاید هر یک از ما اطلاعات کافی و زیادی نسبت به این کره نداشته باشیم.
ماه بوی باروت میدهد
به گفته فضانوردان آپولو ۱۱، ماه بویی دارد که به لباسهای فضایی، تجهیزات و نمونههای جمعآوریشان چسبیده بود و وقتی یکی از اینها در محیط قرار میگرفت دوباره بوی ماه قابل تشخیص بود. فضانوردان این فضاپیما اولین کسانی بودند که پا روی کره ماه گذاشتند. آنها این بو را فلزی توصیف کردند، چیزی شبیه بوی باروت سوخته یا بوی هوا پس از خاموششدن ترقه. به احتمال زیاد منشأ این بو یک واکنش شیمیایی بین مادهای در غبار ماه و اکسیژن موجود در هواست. البته نمونههای ماه روی زمین بو ندارند و پژوهشگران میگویند این باید به دلیل یک واکنش موقت باشد.
ماه هم «ماهلرزه» دارد
همانطور که مناطقی از سیاره ما با زلزله تکان میخورند، ماهلرزههایی هم اتفاق میافتد. البته مدت آنها طولانیتر و شدت آنها ضعیفتر از زلزلههای روی زمین است. دانشمندان میگویند این لرزشها میتواند دلایل مختلفی مانند برخورد شهابسنگها، تغییرات دما، گرانش زمین و ... داشته باشد. آنها ماهلرزهها را در چهار طبقه دستهبندی کردهاند: عمیق، حرارتی، شهابی و سطحی. لرزههای حرارتی معمولترین لرزهها هستند و شدت زیادی ندارند. لرزههای حرارتی به دلیل اختلاف دمای شب و روز ایجاد میشود، لرزههای شهابی هم به دلیل برخورد شهابسنگها اتفاق میافتد. اما لرزههای شدید و طولانی زیر سر لرزههای سطحی ماه هستند.
محصول یک برخورد غولپیکر است
نظرات مختلفی درباره شکل تولد ماه وجود دارد، اما پذیرفتهترین توضیح درباره چگونگی شکلگیری ماه، نظریه برخورد بزرگ نامیده میشود. طبق این نظریه سیارهای به اندازه مریخ با زمین اولیه برخورد کرده و ابری از این برخورد تشکیل میدهد که در نهایت بعد از چندین میلیون سال به ماه تبدیل میشود. به گفته موزه تاریخ طبیعی لندن شواهدی از این برخورد را میتوان در نمونههای گرفتهشده از ماه در ماموریتهای آپولو پیدا کرد. این یافتهها نشان میدهد ترکیب ماه شباهتها و تفاوتهایی با ترکیب زمینشناسی زمین دارد که این به دلیل همان برخورد و جداشدن بخشی از زمین قدیمی است.
ما همیشه یک طرف ماه را میبینیم
شاید برایتان عجیب باشد ولی ما فقط یک طرف ماه را میبینیم، زیرا ماه دقیقا با همان سرعتی که به دور خود میچرخد به دور زمین هم میچرخد و اینطوری ما فقط یک طرف آن را میبینیم. از همینجا اصطلاح «نیمه تاریک ماه» گرفته شده که در واقع درست نیست، زیرا سمت دور ماه همان مقدار نور خورشید را دریافت میکند که قسمت نزدیک و سمت زمینِ آن دریافت میکند. ماه به طور دایم رو به سطح زمین است. به این معنی که یک روز کامل ماه (مدت زمانی که طول میکشد تا ماه یک بار به دور خودش بچرخد) حدود ۴ دقیقه است؛ بنابراین اگر ماه اصلا نمیچرخید میتوانستیم طرفهای دیگر ماه را ببینیم.
منبع: روزنامه خراسان
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی خواندنیها